स्वर्गीय छोरीका निर्दोष प्रश्नहरु

उनैले केहीबर्ष अघिसम्म चुसेका 
मेरा स्तनहरु छाम्थिन् 
मेरा नाडी र पाखुराहरु सुम्सुम्याउँथिन् 
अँगालो हाल्थिन् 
गालामा गाला जोड्थिन् 
र मेरी आमा भनेर जोडले म्वाईँ खान्थिन्
मभित्र उर्लन्थ्यो 
प्रेम, माँया र स्नेहको बाढी
म उकुसमुकुस हुँदै
ममताको भर्भराउँदो ज्वालामा दन्कन्थे
र उन्लाई टाँस्थे छातीमा
चुप्पा दिन्थे गाला र ओठहरुमा
हामी सपनातिर लाग्थ्यौँ दुवैजना ।

आजकाल उनी मलाई अँगालो हाल्न आउन्नन् 
गालामा गाला जोड्न आउन्नन्
मेरी आमा भनेर म्वाईँ खान आउन्नन् 
सपनामा मात्र आउँछिन्
केवल सपनामा मात्र 
र प्रश्न गर्छिन्
अनगिन्ती निर्दोष प्रश्नहरु !
आमा मलाई किन जन्मायौ ?
दिदीहरुलाई किन जन्मायौ ? 
तिमी किन जन्मियौ ? 
मेरी हजुरआमा किन जन्मिन् ?
तिम्री हजुरआमा किन जन्मिन् ?
हजुरआमाका पनि हजुरआमाहरु
किन जन्मिए ?

किन उनीहरुले हजुरबाहरु, बाहरु, काकाहरु 
दाजु र भाइहरुमात्र जन्माएनन् ? 
हँ आमा ! 
किन उनीहरुले लोग्नेमान्छेहरु मात्र नजन्माएका !
कि त हामीहरुलाई मात्र जन्माउनु पर्थ्यो
 कि त लोग्नेमान्छेहरुलाई मात्र जन्माउनु पर्थ्यो 
हैन र आमा !
मैले त बुझिन आमा ! 
यो कस्को दोष हो ?
यो कस्तो दोष हो ?

आमा भनन 
किन चढायो शुलीमा
मेरो कलिलो जोवनलाई
त्यो लोग्नेमान्छेको पिचासी हातले ?
किन डस्यो मलाई त्यसले
र फेरि किन टोकी टोकी मार्यो मलाई ?
तिमीले पनि त्यस्तै लोग्नेमान्छे जन्माएकी छौ ?
यदि त्यसो हो भने 
जुनी जुनीसम्मलाई मेरो श्राप छ ।

आमा.....!
मेरी आमा भनिदेऊ है 
काकीहरुलाई, दिदी बहिनीहरुलाई 
आमा हुने सबै सबैलाई
त्यस्ता बिषालु सापजस्ता
लोग्नेमान्छे चाहिँ 
कहिल्यै कहिल्यै पनि नजन्माइदेऊ भनेर ।